środa, 4 listopada 2015

Spokojny niczym wędrujące drzewo

Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i czas ruszać w drogę.

Taki wymarsz jest zawsze nagły. W jednej chwili wszystko się zmienia, temu, kto odchodzi, zależy na każdej minucie, szybko wyciąga namiotowe śledzie i gasi żar, zanim ktokolwiek przyjdzie przeszkadzać i wypytywać, i zaczyna biec, w biegu zarzucając plecak, i wreszcie jest już w drodze, raptem spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza się ani jeden liść. Tam gdzie stał namiot, świeci pusty prostokąt zbielałej trawy. Później, kiedy zrobi się dzień, zbudzą się przyjaciele i powiedzą: „Odszedł, widać jesień się zbliża”.

Tove Jansson, Dolina Muminków w Listopadzie









6 komentarzy:

  1. Jestem urzeczona. "Muminki" to lektura mojego wczesnego dzieciństwa,a zarazem tak ponadczasowa...rozmarzyłam się,wyobrażając sobie jesień w Dolinie Muminków. Budzisz na nowo melancholię w "zmarzłym" serduchu. Dziękuję Adrianno😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niesamowita radość mnie rozpiera, kiedy czytam Twoje słowa. Cieszę się, jeśli choć jedne serce wprawiło w przyjemne ciepło moje wspomnienie o Muminkach <3

      Usuń
  2. piękne zdjęcia, dawno tu nie zaglądałam,a wiele cudowności się pojawiło!<3

    OdpowiedzUsuń